Dom

Dom. Daje poczucie bezpieczeństwa. Arkadyjska wizja harmonii i spokoju.
Dom. Pokoje, kuchnia, łazienka, trochę mebli. Schowek dla rzeczy, które nieustannie gromadzimy.

Jest obrazem życia. Z zewnątrz- pięknie posprzątany, wszystko uporządkowane.
Odkurzone dywany, umyte podłogi, pościerane kurze, poukładane rzeczy. W wewnątrz? Nieuprasowane pranie schowane w szafie, niezłożona bielizna w szufladzie, niewyrzucone śmieci. Odzwierciedlenie bałaganu i nieładu panującego w środku człowieka.

Słucha historii swoich domowników- samotnej kobiety, zagubionej dziewczyny i małego chłopca. Przeżywają codzienne starcie z rzeczywistością, którą przynoszą ze sobą. Powoli przestrzeń zagęszcza się od ich problemów, pragnień, uczuć. Powietrze nie może już tego unieść, nagromadzone emocje z hukiem wybuchają rozpryskując się, ściekają i wchłaniają się w ściany. Są przesiąknięte ich śmiechem, łzami, krzykiem i bólem, zapisane kłótniami i wspomnieniami. Wypełnione jednocześnie słowami i ciszą. Ten proces dzieje się każdego dnia. Każdego dnia ściany są malowane nową warstwą ludzkiej percepcji

Jednak z czasem utopia zamienia się w antyutopię, wolność w więzienie a porządek w chaos.
Nie uciekniesz. Te zimne i milczące ściany są jedynym, co masz.

___________________________________________________________

PANCAKES:

-1,25szkl mąki

-1 łyżeczka proszku do pieczenia

-1 łyżeczka sody

-szczypta soli

-1,25szkl maślanki

-0,25szkl oliwy z oliwek

-1 jajko

Wszystkie składniki wymieszać (najlepiej żeby postały z pół godziny przed usmażeniem). Smażyć na teflonowej patelni na średnim ogniu. Co do podawania.. Oczywiście syrop klonowy przoduje. Z braku takiego dodaje miodu, polewy czekoladowej z bananami, konfiturą wiśniową lub serkiem waniliowym.

Superbohater

Bycie superbohaterem jest bardzo ciężkie.

Musi być silny, wytrzymały, o praworządnym dobrym charakterze, rozwiniętym kręgosłupie
moralnym i wielkiej odwadze by stawić czoła złu.

Każdy z nas jest małym superbohaterem.
Tylko czy każdy ma na tyle siły, żeby w jednej chwili porzucić swoje życie i problemy, po to by uratować świat drugiego człowieka? Bohater nie może być zmęczony i słaby. Powinien odłożyć kłopoty i słabości na bok aby poświęcić się pomocy jednostce.

byłaby fatalnym superbohaterem...

________________________

MUFFINKI:

składniki suche:

-2szkl mąki

-0,5szkl cukru

-0,5 łyżeczki proszku do pieczenia

-0,5 łyżeczki sody 

-szczypta soli

-cukier waniliowy

składniki mokre:

-0,5szkl oleju

-1 szkl mleka

-1 jajko

Składniki suche zmieszać ze sobą, zrobić to samo z mokrymi, następnie połączyć mieszankę suchych z mokrymi. Wlać ciasto do 1/3 papilotki, dodać wypełnienie (na zdjęciu jest to żurawina z czekoladą) i zalać kolejną 1/3 ciasta. Papilotki włożyć do formy. Wstawić do piekarnika na 20-30 minut w temp. 180st

Dziecięce siniaki

Dzieciństwo wcale nie jest tak łatwe i kolorowe jak to, pokazane w reklamach.
Dzieciństwo jest również brutalne.
Obok gry w berka i chowanego, budowania z klocków i zabaw samochodami lub lalkami
jest przemoc, znęcanie się i złość. To wszystko znajduje się dookoła nas- w filmach, bajkach, książkach, w domach. O ile my- ludzie o w miarę rozwiniętym systemie moralnym, jesteśmy w stanie odróżnić dobro od zła, o tyle dziecko na podstawie obserwacji i doświadczania może uznać zło za coś powszechnego, normalnego.
Znajduje w sobie siłę by uderzyć, skopać, zwyzywać, opluć i poniżyć kolegę z podwórka czy szkoły.

Dlaczego znęca się nad kimś, kto jest słabszy fizycznie lub psychicznie.
Dlaczego mały agresor nie przestaje gdy drugi upada, leci mu krew, pojawiają się siniaki a z oczu lecą łzy? Dlaczego nie ma nikogo, kto by przerwał ten atak na człowieka, jego godność i dopiero kształtujące się poczucie własnej wartości? Dlaczego nie ma nikogo, kto by wytłumaczył małemu oprawcy krzywdę jakiej dokonał?

O tym, że spowodował bardzo trwałą ranę. Nie jest nią rozbity nos, podbite oko, siniaki, zadrapania.. Jest to bardzo trwały uraz duszy. Bardzo boli i prawdopodobnie nie do uleczenia..

Vavamuffin- Rub Rumor

ty rób rumor, choćbyś wobec podłości miał stanąć sam 

_______________________

TARTA Z OWOCAMI:

-200 g mąki
-2-3 łyżki cukru pudru
-100 g zimnego masła
-1 jajko
-budyń śmietankowy
-galaretka owocowa
-dowolne świeże owoce

Kruchy spód: Wymieszać mąkę, cukier puder i pokrojone na kawałki masło. Dodać jajko, zagnieść ciasto. Ulepić z niego kulę, zawinąć w folię i włożyć do lodówki na 1/2 godziny. Po wyjęciu rozłożyć ciasto do formy na tartę, zrobić w nim dziury, przykryć papierem do pieczenia i obciążyć. Piec przez 15 minut. Zdjąć papier i pozostawiając część obciążenia, piec tartę przez kolejne 8 - 10 minut, aż się lekko zrumieni. Ostudzić w formie.

Wypełnienie: Rozlać budyń na ciasto, ułożyć pokrojone owoce i zalać tężejącą galaretką (ugotowaną w 2/3 ilości wody podanej w przepisie na opakowaniu).

'Wolność to nie dowolność!'

.. z filmu pt. ,,Żółty szalik"
Opowiada historię alkoholika (świetna rola Gajosa). Pod wpływem kolejnej delirki była żona i sekretarka odwożą go do matki w Wigilię. Wspólne święta i żółty szalik (talizman, który notorycznie gubi) mają mu pomóc w przezwyciężeniu nałogu..

Właśnie, nałóg. Początkowo pozwala się wyzwolić. Daje poczucie spełnienia oraz pozornej kontroli, jednak w mgnieniu oka zniewala nas i już nie posiadamy swojej dawnej niezależności.
Każde musisz, powinieneś, wypada,nie wypada, nie wolno ci narzucane przez nas samych, ludzi z bliskiego otoczenia, normy społeczne czy krąg kulturowy również w pewien sposób nie pozwalają nam realizować siebie. Rezygnujemy z wielu rzeczy przez to, że mogłyby zostać źle odebrane czy niezrozumiane. 
Nasze słabości, wady i kompleksy odbierają możliwości do samorealizacji. Powodują strach, który blokuje przed działaniem.

Ciągła presja, miejsce zamieszkania, sytuacja materialna, kolor skóry, wyznanie.. Te wszystkie elementy zabijają jakąś cząstkę nas. Ona odrywa się i gnije. Nie możemy jej uratować, jedynie patrzeć jak pomału umiera. To powoduje frustracje i poczucie niespełnienia

Wbrew pozorom nie jesteśmy wolni. Ogranicza nas wiele czynników, w tym my sami.

_______________________

-2 łyżki serka mascarpone 

-cynamon, cukier waniliowy

-herbatniki

-polewa czekoladowa

Do kokilki nakładamy 2 łyżki serka mascarpone (równie dobrze może być śmietankowy serek almette albo serek homogenizowany) dodajemy cukier waniliowy i cynamon. Nagrzewamy piekarnik do 180-200 stopni. Wkładamy kokilkę z serkiem na 10-15 minut. Po wyjęciu polewamy czekoladą i podajemy z herbatnikami